Om discussies over kleine bedragen te voorkomen, kent de werkkostenregeling een doelmatigheidsgrens van € 2.400. Onlangs is door de kennisgroep van de fiscus verduidelijkt hoe deze grens moet worden toegepast. Wat betekent dit?

Via de WKR kan een werkgever tal van zaken onbelast aan zijn personeel vergoeden of verstrekken. Een belangrijke voorwaarde is dat dit alleen mogelijk is voor zover dit gebruikelijk is. Deze voorwaarde is onlangs verduidelijkt door de fiscus.

Via de WKR kan een werkgever tot het bedrag van de vrije ruimte onbelast zaken vergoeden en verstrekken. De vrije ruimte bedraagt in 2025 2% van de loonsom tot
€ 400.000. Is de loonsom hoger, dan behoort van het meerdere 1,18% tot de vrije ruimte. Wordt er meer vergoed of verstrekt dan het bedrag van de vrije ruimte, dan betaalt een werkgever hier 80% belasting over via de eindheffing. De vergoeding of verstrekking blijft belastingvrij voor de werknemer.

Behalve de hiervoor genoemde restrictie geldt bij toepassing van de WKR het gebruikelijkheidscriterium. Dit criterium betekent dat een vergoeding of verstrekking minder dan 30% dient af te wijken van wat in vergelijkbare omstandigheden door een werkgever wordt vergoed of verstrekt. Wijkt deze meer af, dan kan de vergoeding of verstrekking niet in de WKR.

Om discussies over kleinere bedragen te voorkomen, hanteert de Belastingdienst in de praktijk een doelmatigheidsgrens. Dit betekent dat bij vergoedingen of verstrekkingen tot een bedrag van € 2.400 per werknemer per jaar, er in beginsel van wordt uitgegaan dat de vergoedingen en verstrekkingen gebruikelijk zijn. Het bedrag geldt in alle redelijkheid en bijv. niet voor zover het loon van de werknemer lager is dan de bedragen waar hij recht op heeft volgens de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag of als stagiair. In alle overige gevallen leidt de grens van € 2.400 dus niet tot discussie met de fiscus.

Omdat deze grens in de praktijk vragen oproept, is hierover onlangs extra duidelijkheid verschaft. Om te beginnen is aangegeven dat de grens niet aan de orde is als duidelijk is dat een vergoeding of verstrekking gebruikelijk is en dus minder dan 30% afwijkt van wat in vergelijkbare omstandigheden wordt vergoed of verstrekt. Ook als er een gerichte vrijstelling van toepassing is, heeft u met de grens van € 2.400 niets te maken. Denk bijv. aan de vrijstelling die geldt voor vakliteratuur.

De Belastingdienst gaat ook in op de situatie dat zaken worden vergoed en verstrekt die deels gebruikelijk zijn. Stel dat dit deel € 2.000 bedraagt en dat daarnaast een eindejaarsuitkering wordt verstrekt van € 2.100. De grens van € 2.400 is dan alleen op deze laatste verstrekking van toepassing en omdat het bedrag onder de € 2.400 blijft, kan de eindejaarsuitkering in de werkkostenregeling worden ondergebracht.

Ingegaan wordt ook op de situatie dat er bedragen boven de grens van € 2.400 worden vergoed of verstrekt, bijv. een eindejaaruitkering die varieert van € 1.000 tot € 8.000 per werknemer. In dat geval is afhankelijk van het bedrag dat de werknemer krijgt, de doelmatigheidsgrens van toepassing. Krijgt een werknemer bijv. een bedrag van € 4.000, dan is voor hem € 4.000 -/- € 2.400 = € 1.600 belast loon omdat het boven de grens uitkomt.

Meer weten over MN adviseurs & accountants of hulp nodig? Kijk op mnadviseurs.nl en/of neem gerust contact met ons op onder T: 0031 85 0401120 of E: info@mnadviseurs.nl

^{* Wij streven ernaar om middels de nieuwsberichten op deze website correcte en actuele informatie te verschaffen, maar kunnen niet garanderen dat die informatie na verloop van tijd nog steeds juist, volledig en actueel is. Wij aanvaarden dan ook geen aansprakelijkheid voor de gevolgen van handelen of nalaten op grond van de inhoud van de nieuwsberichten}