Als ondernemer moet u natuurlijk ook eten. Dergelijke kosten worden fiscaal vaak als privékosten aangemerkt. Eten is immers in beginsel een privéaangelegenheid. Een recente uitspraak van de Hoge Raad laat zien dat dit niet altijd het geval is.

In deze zaak bij de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2024:1472) gaat het om een consultant met een eenmanszaak. Hij woont in Limburg, maar werkte in 2014 voor zes maanden in Amsterdam. Om niet iedere dag op en neer te hoeven rijden, huurde hij een studio waar hij van zondagavond tot en met vrijdag verbleef. In 2015 had hij een opdracht in Tilburg. Tijdens deze opdracht huurde hij ook doordeweeks een kamer.

Tijdens deze opdrachten haalde de man maaltijden af of at hij buiten de deur. Van dit bedrag aan kosten (ook wel bekend als verteerkosten) haalde hij het toen geldende drempelbedrag voor gemengde kosten af en de rest voerde hij op als aftrekpost in zijn aangiften inkomstenbelasting over 2014 en 2015.

De inspecteur schrapte echter deze aftrek. Het gaat volgens hem namelijk om privé-uitgaven die voorzien in het levensonderhoud van de ondernemer. Dat deze uitgave ontstaat door het handelen binnen een onderneming, maakte het nog geen zakelijke uitgave, aldus de inspecteur.

Het staat vast dat de gemaakte huurkosten zakelijk waren. Daaruit vloeit volgens de consultant voort dat de gemaakte kosten voor eten en drinken ook zakelijk waren. Zowel de rechtbank als het hof geven echter de Belastingdienst gelijk.

Deze ondernemer gaat met zijn zaak naar de Hoge Raad. Daar vindt hij wel gehoor. De Hoge Raad merkt allereerst op dat het aan ondernemers zelf is om bedrijfseconomisch af te wegen welke kosten zij maken. Vertaald naar deze zaak, mag de consultant dus zelf kiezen of hij zelf kookt of buiten de deur gaat eten. De Belastingdienst mag daar niets van vinden.

Het hof had geoordeeld dat de eetkosten vooral een privékarakter hadden, omdat het simpelweg noodzakelijk is om te eten en te drinken. Maar dat ging de Hoge Raad te snel. De ondernemer had in Amsterdam en Tilburg woonruimte gehuurd met het oog op de zakelijke belangen van de onderneming. Daarom moest worden aangenomen dat de daar gemaakte eetkosten ook zakelijk waren. Dit zou alleen anders zijn als er alleen maar privéredenen zouden zijn voor het maken van deze kosten. Dat was hier niet het geval. De Hoge Raad keurt de door de ondernemer geclaimde aftrekpost dan ook goed.

En de DGA dan? U bent weliswaar werknemer van uw eigen BV (en geen ondernemer voor de inkomstenbelasting), maar ook dan kan de Belastingdienst zich op het standpunt stellen dat de kosten van eten puur privékosten zijn. Deze mogen dan niet door uw BV worden betaald, rekening houdende met de aftrekbeperking die hiervoor geldt.

Deze uitspraak van de Hoge Raad maakt duidelijk dat als de kosten van verteer worden gemaakt met zakelijke redenen, deze (beperkt) aftrekbaar zijn, zelfs als een ondernemer om zakelijke redenen langere tijd ergens verblijft. Deze uitspraak kan mogelijk ook voordelig uitpakken voor een dga, maar dat is nog niet zeker ...

Meer weten over MN adviseurs & accountants of hulp nodig? Kijk op mnadviseurs.nl en/of neem gerust contact met ons op onder T: 0031 85 0401120 of E: info@mnadviseurs.nl

^{* Wij streven ernaar om middels de nieuwsberichten op deze website correcte en actuele informatie te verschaffen, maar kunnen niet garanderen dat die informatie na verloop van tijd nog steeds juist, volledig en actueel is. Wij aanvaarden dan ook geen aansprakelijkheid voor de gevolgen van handelen of nalaten op grond van de inhoud van de nieuwsberichten}