Met veel interesse heb ik alle beschouwingen gelezen en gevolgd over de Nederlandse overheidsparticipatie in Air France – KLM. Het is niet de eerste keer dat de Nederlandse overheid rechtstreeks participeert in het bedrijfsleven. Meest in het oog springend het laatste decennium is denk ik nog steeds de reddingsactie welke Den Haag deed in de ABN-AMRO bank. Zien we een verschuiving van de overheidstaak? Hetgeen het nationaal belang dient lijkt onze nationale overheid te willen borgen. Fokker vergeten in 1996, of inderdaad een verschuiving in het overheidsbeleid? 

Hoe verhoudt zich dit dan tot die mooie oneliner: “MKB is de motor van de economie”?

Stimuleert de overheid het MKB wel voldoende? De verschuivingen binnen het fiscale stelsel eruit pikkende betwijfel ik dat. Men heeft de mond vol van inkomensnivellering. Naar mijn mening is dat juist hetgeen we niet moeten willen bereiken. Is dit vloeken in de kerk? Tegenspraak leidt echter tot vooruitgang, althans dat is mijn mening.

Het zou gestimuleerd moeten worden dat we minder belasting gaan betalen als we meer inkomen dan wel winst creëren. Een degressief stelsel, in plaats van een progressief stelsel. Kortom intenties meer faciliteren en prestaties belonen. De MKB motor harder laten draaien komt toch ook de corporate wereld ten goede? Scheelt weer wat potentiële landelijke reddingsacties!

Een utopie daar invloed op te hebben? Waarschijnlijk wel ja…..dus laten we samen klein en lokaal beginnen. Veranderen vanuit verbinding. Ondernemers, onderwijs en overheid zoek elkaar op, blijf met elkaar in gesprek. Luister, help en ondersteun elkaar. Samen kunnen we de lokale MKB motor dan voorzien van de juiste olie.

Van ego-systeem naar eco-systeem. Laat dat onze uitdaging zijn anno 2019!